Leonoor een leuke spontane meid ontmoette al jong haar liefde. Althans dat dacht zij. In het begin van de relatie allemaal heel leuk en gezellig. Naar mate de tijd verstreek werd de relatie steeds ongelijkwaardiger. Er was er maar één belangrijk en diegene moest overduidelijk in zijn behoeften bevredigd worden. Leonoor liep de benen uit haar lijf om hier gehoor aan te geven. Zo hoopte ze op een beetje waardering voor al haar inspanningen. Voor een complimentje deed ze alles! De verhouding tussen Leonoor en Marcel, zo heette haar partner werd met de tijd steeds extremer. Leonoor die helemaal meegezogen werd in de wereld van Marcel zag zelf totaal niet meer hoe ongezond deze verhouding was. Op een gegeven moment had ze totaal geen eigenwaarde en zelfvertrouwen meer. Leonoor had ondertussen ook een heel laag zelfbeeld gekregen. Ze was uiteindelijk helemaal niet meer bij machte voor zichzelf op te komen. Uit de relatie van Leonoor en Marcel was wel een hele mooie, lieve en vooral wijze dochter geboren. Zoals de natuur bepaalt ligt de dochter van Leonoor haar zo na aan het hart, dat toen de dochter Leonoor zei: “als je nu niet voor jezelf gaat kiezen, dan trek ik ook m’n handen van je af” Leonoor in actie kwam. De dochter van Leonoor kon het niet langer aan zien, hoe haar moeder waar zij zoveel van hield en die zoveel capaciteiten in huis had zichzelf zo ten gronde richtte. Dit was voor Leonoor de eyeopener die zij nodig had. Ondertussen was de relatie tussen Leonoor en haar partner zo extreem geworden, dat ook zij, hoewel ze meester was in het goed praten van al het niet liefdevolle gedrag van Marcel moest toegeven dat hun relatie niks meer met liefde te maken had. Leonoor besloot weg te gaan. Marcel mocht alles wat zij samen in de loop der jaren aan materiele zaken hadden opgebouwd houden. Leonoor wilde absoluut geen strijd. Gelukkig werd Leonoor door haar lieve dochter gesteund. Zo weet Leonoor karachtig als ze is weer een bestaan voor zichzelf op te bouwen. Al snel krijgt Leonoor weer een relatie, na een paar maanden blijkt dit het niet te zijn. Een bezitterige, jaloerse ook weer niet emotioneel beschikbare man. Hierna volgt al snel weer een relatie. Deze man zet Leonoor op een voetstuk. Leonoor wordt gezien en gehoord in alles en voelt zich even geweldig. Leonoor is alles voor hem, alleen voor het overige is hij boos op heel de wereld. Zo boos, dat het voor Leonoor op depressie lijkt. Weer een emotioneel onbereikbare partner. Leonoor wil zich juist zo graag verbinden, een emotionele band met een partner opbouwen. Bij Leonoor komt het besef dat relaties je altijd spiegelen. Wat zij in de spiegel ziet is niet mis. Best confronterend. Waarom trekt Leonoor dit soort partners aan, wat zegt dat over haar zelf? Gelukkig weet Leonoor nog wel van zichzelf dat ze “Liefde” is en naar “Liefde” verlangt. Leonoor beseft wel dat al deze relaties geen gezonde liefdesrelaties zijn.
Dit is het moment waarop Leonoor besluit naar meester “Liefde” te gaan. Zij doet bij meester “Liefde” haar hele verhaal en vraagt hem om advies. Meester “Liefde” luistert rustig naar haar hele verhaal en zegt Leonoor dat hij moet concluderen dat zij niet heeft geleerd wat “onvoorwaardelijke” liefde is. Hij zegt haar ook dat als er nooit door deze ogen van onvoorwaardelijke liefde naar jou gekeken is jij ook niet met zulke liefdevolle ogen naar jezelf kan kijken. Meester “Liefde” zegt er gelukkig wel bij dat je dit kunt leren. Leer je dit niet, dan zal je altijd dezelfde problemen in relaties blijven tegenkomen. Waarschijnlijk in steeds extremere vorm. Zodat eens je ogen open zullen gaan en je je les kunt leren. Meester “Liefde” zegt Leonoor dat als je geen onvoorwaardelijke liefde hebt gekregen als klein meisje dan weet je gewoon niet wat zelfliefde in de kern is. Zonder het ingrediënt zelfliefde zal je nooit gezonde relaties kunnen opbouwen. Meester “Liefde “kijkt Leonoor liefdevol aan en zeg wat een geluk dat je naar mij toegekomen bent. Je bent je er nu van bewust wat er aan de hand is. Het is natuurlijk best lastig, maar we kunnen er mee aan de slag. Ik kan jou namelijk zelfliefde en zelfzorg leren en dat is precies wat eraan scheelt. Het zal niet makkelijk zijn, maar als jij Leonoor voor jou “Zelf ” kunt besluiten gelukkig te willen zijn, dan heb je nu al een hele grote stap gemaakt, je neemt dan de verantwoording voor je eigen leven. Voor jouw gevoel. Leonoor kijkt meester “Liefde” hoopvol aan en zegt ervoor te willen gaan. Voordat Leonoor weggaat moet zij meester “Liefde” nog 1 ding beloven. Ze moet hem beloven zich niet schuldig te voelen en zich te gaan schamen wanneer zij voor zichzelf kiest. Meester “Liefde” legt Leonoor uit dat schuld en schaamtegevoel het “Zelf” klein houden. Het is juist de bedoeling dat jouw ”Zelf” gaat groeien. Meester “Liefde” legt Leonoor uit dat de mensen in haar omgeving hier best tegen in opstand zullen komen. Zij zijn immers niet gewend dat Leonoor er niet voor zal zorgen dat zij zich emotioneel goed voelen. Meester “Liefde” legt uit dat wanneer Leonoor niet meer de verantwoording neemt voor de gevoelens van de ander, de ander automatisch gestuurd wordt ook de verantwoording voor het eigen gevoel te nemen.
Meester “Liefde” kijkt Leonoor nog een keer liefdevol aan en zegt tegen Leonoor: ”Het zal een lang pad zijn, maar als het begin gemaakt is zal je ook het belopen van het pad fijn gaan vinden”. Wanneer je gaat beseffen dat het gaat om het genieten van de weg ernaartoe en niet om het einddoel, ben je al een heel eind op pad.
Na al het vertrouwen dat meester “Liefde Leonoor” heeft geschonken gaat Leonoor hoopvol naar huis.